شبيه سازهای پرواز (Flight Simulator) به طور ساده ماشينهايي هستند كه براي شبيه سازي مجازي رفتار يك هواگرد (در مقاله ای دیگر هواگرد توضیح داده شود) و براي اهدافي عمدتاً آموزشي و تحقيقاتي، طراحي و ساخته مي شوند.از اوایل دهه 1920 میلادی با توسعه صنعت هوانوردی و استفاده از تجهیزات پیشرفته در هواگردها خصوصاً در خلال جنگ جهانی اول، دانشمندان را بر آن داشت تا بجای استفاده از پرنده واقعی، از دستگاهی مشابه آن برای توسعه آموزش ها و مهارتهای خلبانان استفاده کنند.ساخت شبیه ساز به گونه ای بود که طی کمتر از سه دهه پس از اختراع اولین هواپیما توسط برادران رایت، شبیه ساز پرواز این وسیله ساخته شد و در برنامه های آموزشی خلبانان مورد استفاده قرار گرفت. آنچه مسلم است استفاده از وسیله‌ی واقعی به منظور آموزش خلبان بسیار خطرناک بوده و احتمال وقوع سوانح حین آموزش را افزایش می دهد. از طرف دیگر باعث افزایش هزينه های مربوط به سوخت، استهلاک، افزایش ترافيك هوایی منطقه پرواز، ایجاد آلودگي و غیره خواهد گردید. لذا شبيه ساز پرواز با حفظ و رعايت اصل صحت و اصالت و شبيه سازي تمامي امكانات داخل کابین و عملکرد هواگرد، محيطي كاملاً واقعي را براي خلبان بوجود مي آورد، به طوری كه خلبان هرگز احساس دوگانگي نمي كند و مشکلات پیش گفته آموزش با وسیله واقعی دیگر وجود نخواهد داشت. قابل توجه است که قابلیت این دستگاهها در ارائه آموزش های اثربخش از اواخر قرن بیستم به گونه ای افزایش یافت که باعث تبدیل آنها به بخش جدایی ناپذیر آموزش خلبانان حرفه ای و ناگزیر شدن سازمان های ذیصلاح از الزامی کردن به کارگیری آنها در برنامه های آموزشی شد. امروزه شبیه‌سازهای پرواز به‌عنوان یکی از خواستگاههای فناوری واقعیت مجازی(Virtual Reality) خدمات شایانی را به توسعه نمایی فناوری های اطلاعات و الکترونیک نموده اند. از زمان ساخت اولین شبیه ساز پرواز تا کنون، پیشرفت های قابل توجهی در فناوری های شبیه سازی از لحاظ ظرفیت و پیچیدگی رخ داده و واقع سازی شبیه ساز با استفاده از نرم افزارها و سخت افزارهای مدرن در خلال این پیشرفت فناورانه به طرز چشمگیری توسعه یافته است.
به علت اهمیت موضوع شبیه ساز پرواز و افزایش پیوسته پیچیدگی سیستم های هواگردها، همواره استفاده از آخرین تکنولوژی های روز دنیا در ساخت این سیستمهای پیچیده امری اجتناب ناپذیر است. در ساخت یک شبیه ساز کامل پروازی دانش‌های مختلفی نظیر دینامیک، واقعیت مجازی، برق الکترونیک و کنترل، ساخت و تولید، طراحی صنعتی، هوانوردی و خلبانی و ... باید به‌صورت هماهنگ و دقیق در مراحل طراحی معادلات پروازی، نرم‌افزارها، سخت افزارها، طراحی و نصب و راه‌اندازی سامانه های شبیه ساز نظیر سامانه تصویری و حرکتی مورداستفاده قرار گیرند.