جهت‌یابی خودکار (ADF) یک ابزار الکترونیکی کمکی برای ناوبری است که جهت نسبی یک هواپیما را از یک فرستنده رادیویی در پهنای باند MF یا LF، مانند یک فرستنده رادیویی غیر جهت‌دار یا ایستگاه پخش رادیویی تجاری، شناسایی می‌کند.
اساساً، ADF از یک آنتن حلقه‌ای تشکیل شده است که به صورت فیزیکی یا الکترونیکی چرخانده می‌شود و جهت حداقل دریافت از فرستنده را نسبت به جهت هواپیما تشخیص می‌دهد. این اطلاعات را می‌توان مستقیماً برای جهت‌یابی به فرستنده استفاده کرد. به طور جایگزین، تجهیزات هواپیما جهت نسبی را با اطلاعات جهت از قطب‌نمای هواپیما ترکیب می‌کنند تا خطوط موقعیت جهت را ایجاد کنند که می‌توان آنها را روی نمودار رسم کرد.
